آن چیزی که روحانیون هرگز نباید از آن عدول کنند و نباید با تبلیغات دیگران از میدان به در روند حمایت از محرومین و پابرهنههاست؛ چرا که هر کسی از آن عدول کند از عدالت اجتماعی اسلام عدول کرده است. ما باید تحت هر شرایطی خود را عهدهدار این مسئولیت بزرگ بدانیم. و در تحقق آن اگر کوتاهی بنماییم، خیانت به اسلام و مسلمین کردهایم. ۲۹ تیر ۱۳۶۷
ان الشیء الوحید الذی ینبغی لعلماء الدین ان لا یتخلوا عنه مطلقاً، و یجب ان لا یترکوا الساحه بسبب دعایات الآخرین، هو حمایه المحرومین و الحفاه، لان کل من ینسحب و یعدل عن ذلک یکون قد تخلی عن تطبیق العداله الاجتماعیه للإسلام. فلا بد من التمسک باداء هذه المسوولیه العظیمه مهما کانت الظروف و إذا ما توانینا فی ادائها نکون قد خنّا الإسلام و المسلمین. ۵ ذی الحجه ۱۴۰۸
The thing from which the clerics should never deviate and not remove from the scene due to the propaganda of others is the defense of the deprived and the barefooted people. It is because anyone who would deviate from it has deviated from the social justice of Islam. Under whatever circumstances, we should consider ourselves as the ones shouldering this gargantuan responsibility. Indeed, once we commit lapses in this regard, we have committed treachery to Islam and the Muslims. 20 July 1988