اینهایی که این همه حرف میزدند از اینکه مملکت ما چه طور، ملت ما چه طور، کذا و اینها، اگر شما در تمام اینجاهایی که رفتید، کسانی که رفتند برای کمک کردن به برادرها و خواهرهای خودشان در جهاد سازندگی، اگر شما از اینها کسی پیدا کردید آنجا!اینهایی که داد میزنند خلق خلق و خلق، آنهایی هستند که خرمنها را میروند آتش میزنند؛ نه اینهایند که میروند خرمن جمع میکنند. شما میروید زحمت میکشید و با برادرهای خودتان، خواهرهای خودتان، کمک میکنید خرمن درست میکنید، برای آنها وجین میکنید، درو میکنید؛ آنهایی که داد از خلق میزنند و داد از اینکه ما طرفدار تودهها و خلق هستیم میآیند آتش میزنند! همین که شما زحمت کشیدید، دستشان برسد میآیند آتش میزنند. و همینها هستند که لولههای نفت را با تفنگ منفجر میکنند. همینهایی که برای خلق، به قول خودشان دارند، چه میکنند. همین دمکراتها و دُمِ دمکراتها که در کردستان بودند، و الآن هم هستند. همینها بودند که نفت را میخواستند به تباهی بکشند، و دهقانها را به تباهی بکشند، و صنعت ما را، زراعت ما را، همه را به تباهی بکشد که مبادا یک جمهوری اسلامی پیدا بشود و دُمِ اینها را بگیرند بیرون کنند. اینهایی که بر خلاف مسیر ملت هستند، اینها از این میترسیدند. پس، فریاد آزادی آنها آزادی نبود؛ تباه کردن ملت بود. حالا آزادی است؛ میبینید که چه طور است، اگر بگذارند. این تتمه رژیم سابق و نوکرهای آنها [اگر] بگذارند و نوکرهای اجانب.