به هیچکس بدهکاری نداریم

من امروز بعد از ده سال از پیروزی انقلاب اسلامی همچون گذشته اعتراف می‌کنم که بعض تصمیمات اول انقلاب در سپردن پستها و امور مهمه کشور به گروهی که عقیده خالص و واقعی به اسلام ناب محمدی نداشته‌اند، اشتباهی بوده است که تلخی آثار آن به راحتی از میان نمی‌رود، گر چه در آن موقع هم من شخصاً مایل به روی کار آمدن آنان نبودم ولی با صلاحدید و تایید دوستان قبول نمودم و الآن هم سخت معتقدم که آنان به چیزی کمتر از انحراف انقلاب از تمامی اصولش و هر حرکت به سوی امریکای جهانخوار قناعت نمی‌کنند، در حالی که در کارهای دیگر نیز جز حرف و ادعا هنری ندارند. 3 اسفند 1367

إننی اعترف الیوم بعد عشر سنوات من انتصار الثوره الإسلامیه، بان بعض القرارات التی تم اتخاذها فی بدایه الثوره بتسلیم المناصب والمواقع الحساسه إلی فئه لم تکن تومن بالإسلام المحمدی الاصیل بصدق وإخلاص، کانت قرارات خاطئه لم نتخلص من مرارتها بسهوله، رغم انی شخصیاً حینذاک لم اکن ارغب فی مجی‏ء هولاء ولکن وافقت علی ذلک نزولًا عند رغبه الاصدقاء وتاییدهم. والآن ایضاً اومن بشده بان امثال هولاء لن یرضوا باقل من انحراف الثوره عن جمیع مبادئها وتتحرک صوب امیرکا ناهبه العالم. علماً انهم لم یکن لدیهم ای مهاره فی المجالات الاخری غیر الإدعاء والکلام. ۳۰ رجب ۱۴۰۸

that some of the decisions in the early part of the revolution on entrusting important posts and affairs of the country to a group that had no pure and real belief in the pure Muhammadan Islam, whose bitter effects do not easily go away. Although at that time I was not personally amenable to their coming to power, I deemed it expedient with the approval of the friends and agreed. Even now I hardly believe that they will be contented on anything less than deflection of the revolution from all its principles and every move leading toward the world-devouring America, while in other works they have skill except speaking and claiming. February ۲۲, ۱۹۸۹